31st. Wakeful nights

Ang blog na ito ay iniaalay ko sa kapwa ko mga studyante na naglaan ng isandaang porsyento sa mga gawaing pampaaralan at nakamit ang katagumpayan na pinakaaasam.

Sabi ko, niyo at nila na ang pag-aaral ay may malaking ambag sa buhay ng isang tao. EDUKASYON lamang ang napakagandang rwgalo sa atin ng ating mga magulang. Kaya kahit na minor lang yan o major subject kailangan mo yan bigyan ng effort at matinding galawan dahil nag-aral ka para matuto, hindi para maging tamad at magreklamo. Kung tunay kang estudyante, naranasan mo naba?

(1) Naranasan mo na bang matulog ng umaga na? Hindi maaga kundi umaga na. Yung tipong nagsimula ka ng umaga matatapos ka ng umaga kinabukasan. Sa mga panahong ito, nocturnal students tayo. Pag tilaok ng manok at pagsikat ni haring araw, doon pa lang tayo dadatnan ng antok! Ubos na ang kape! Para tayong naglalamay sa kawalan. Tapos paggising mo, umpisa ulit. (2) Kalakip ng walang tulog ay ang walang ligo! Sige aminin na natin na nakakatamad maligo kapag tambak ang gawain at iniisip natin na aksaya lang sa oras ang pagligo kung sa loob ng nilagi mo sa banyo ay marami ka ng magagawa. Matindi talaga ang dedikasyon mo sa katawan kung gayon. (3) Partner ng walang pagkaligo at walang pagkatulog ay ang walang pagkakain! Mahirap talagang kumain kapag marami kang iniisip at marami kang ginagawa. Minsan nga, kami? Bilang BSIT students, kumakain na lang sa tapat ng pc, laptop, study table at kung minsan nga pumapasok ng walang kain kain at pag breaktime dun na lang nakakatiempo.

(4) Maraming nasisirang pagkakaibigan dahil sa mga school works. Hindi yan maiiwasan. Kahit na ayaw mo silang kagalitan o kainisan, kaiinisan mo pa rin sila. May mga estudyante kasi na parang walang pangarap sa buhay. Tipong kapag gawaan ng schoolworks o kapag busy ang lahat hindi mo sya mahahagilap. Pero kapag pasahan na saka naman sila nagsisilutangan. Masakit talaga sa part ng isang masipag na estudyante na magkakaroon ng mataas na marka ang isang taong wala namang ginawa. Hindi rin kasi maiwasan na magkaroon ng mga ganyang kagrupo. Kasi, alam nila na may gagawa. May sinasandalan sila at may inaasahan. Hayaan na lang natin sila, gaganti rin ang panahon. (5) Ang masarap na part naman ng hellweek ay ang mga overnight. Masarap kaya magfoodtrip tapos maranasan mong halos buong araw kang gising tapos pag-uusapan niyo ang mga crushes niyo, lovelife tapos magkakalabasan ng mga secrets at di maiiwasang pagusapan ang mga kaklase mong mga kalahating tamad at kalahating ninja. Pinakamalupit na part pa dyan kapag may naunang matulog minsan pagtitripan pa. Mabenta ang kape sa mga tindahan nung hellweek promise.

(6) May iiyak at iiyak sa paggawa ng schoolworks, sa paghahabol, sa reklamo at may iiyak dahil sa pagkakaibigan. Sabi nila kailangan daw may umiyak muna sa grupo bago pumasa. Naranasan mo na ba to? Yung tipong naiyak ka na lang dahil feeling mo hindi ka papasa. Feeling mo wala na kayong pag-asa at feeling mo hindi mo na kaya. Normal lang naman yung feeling feeling na yan. Mas masarap na maranasan mo lahat ng hirap at pagod kesa naman sinuko mo lahat agad at tumunganga ka lang, nanuod at naghintay at magic na nakapasa ka. Swerte yun pero nakakahiya ka sa ibang mga kasabayan mo. Halos 20+ years kang pumapasok sa eskwelahan pero pagtapos ng lahat, bihira mo na mararanasan yung pagod at hirap plus yung magtagumpay kasi tinalunan mo lahat ng problema. (7) Kung nakakaiyak ang paggawa ng schoolworks mas nakakaiyak kung wala ka ng pera! Sa totoo lang mahirap talagang kumilos kapag wala kang madukot sa wallet mo. Siyempre kaliwa't kanan ang bayarin, print dito, print doon tapos revisions pa bayad ulit, tapos kabilaang groupstudy, siyempre may mga iilang bahay na sasagutin ang pagkain niyo pero mas madalas yung ambagan tapos kain plus pamasahe pa papunta at pabalik tapos pasok sa school.

(8) Nakakatakot bumagsak pero mas nakakatakot magalit ang mga nanay natin. Mahirap talagang paniwalain ang magulang kung ikaw ang tipo ng anak na lakwatsera at kung saan-saan nakakarating kaya kapag tunay na grupstudy na talaga ang pupuntahan mo pinaghihinalaan ka na ng nanay mo. Halos tumira ka ba naman sa ibang bahay may bahay naman kayo matapos lang ang schoolworks mo. Hindi mo rin kasi masisisi ang mga magulang kasi ilang taon ka nilang iningatan baka mapano ka sa daan. Minsan gabi ka na umuwi minsan naman umaga na. Kaya wag kang magalit kasi malaki ang puso nila para sa mga anak nila kahit gaano ka pa kapasaway.

(9) Hindi lang isa ang pinagpupuyatan mo, tambak ang gawain mo! Hindi mo maiiwasan na magkaroon ka ng 6 na subjects apat na major at dalawang minor. Wala kang palag kung magsabay-sabay ang anim mong subjects kahit major o minor pa yan na magpagawa sayo ng tambak na project requirement dahil hindi rin naman nila kasalanan na i-require sa kanila yun ng department heads at ang mga nasa taas. Estudyante ka, gumawa ka ng paraan pano mo mapagkakasya ang paggawa ng mga yan. Ika nga nila "DEADLINE IS OUR GREATEST INSPIRATION". Mas maaga mo matapos, mas maganda. (10) No social life, No love life o Nasirang love life. Ito ang pinakamasaklap sa lahat. Wala ka ng social life. Puro kaharap mo lang, notebook, libro, computer, ballpen at mga resources mo sa paggawa ng projects mo. Halos hindi ka na lumalabas ng bahay at wala ka ng kinakausap na tumatagal ng 10minutes sa sobra mong busy. Kahit mismo sa bahay niyo wala ng pansinan. Minsan darating sila na may ginagawa ka at uuwi sila na madadatnan ka sa parehong pwesto at sa pagkakataong ito, muka ka ng zombie. Halos ang update mo na lang sa facebook ay ang mga karaniwang tinatapos mo sa school at wala kang oras makipagchat. Kung makikipagchat ka man o makikipagusap sa iba ay tungkol pa rin sa school works. Ang masaklap dun, nagbreak kayo ng gf/bf mo dahil wala ka ng oras sa kanya at dahil tanga sya hindi ka nya naintindihan at iniwan ka niya. Sigurado ako marami rin nagkainlovan nung hellweek! Ang dami mo sigurong kwento no? I-blog mo yan!

...at dahil isa ako sa nakaranas ng HELLWEEK, isheshare ko lang ang mga KALAWANG MOMENTS na naranasan ko.

****Naranasan kong magbirthday sa gitna ng hellweek! At ang masayang part dun? Nandun ang mga kaklase ko at huminto pansamantala ang busy day namin at nagsaya ng onti. May mga iba pa rin na gumagawa ng projects sa gitna ng kasiyahan.****

****Naranasan ko rin na kwenstyunin ang pagkakaibigan namin at umiyak sa harap ng professor dahil sa tanong niyang iyon. Naranasan kong magalit sa mga miyembro ko.****

****Alam niyo bang muntikan na kaming hindi makapagdefense sa Software eng dahil kulang ang docu at ang system namin? Naranasan namin na magstay sa loob ng school na kami na lang yung studyante at last minute na nakapagdefense sa awa ng Diyos!****

****Nakakatawang part, dahil sa sobrang busy namin gumawa pa kami ng time frame para lang maggive way sa different subjects at sa mga random groups****

Kahit na mangandaiyak-iyak kayo sa pagtapos ng mga requirements niyo sa sa school masarap ang feeling, ay mali, sobrang sarap ng feeling kapag natapos mo ang lahat at naging successful ang lahat ng pagod at puyat mo. Pinakamalaking kalaban mo sa pagkakataong ito ay ang ANTOK at PAGOD. Lagi mong iisipin na kung yung mga nagpapaaral nga sayo nagsusumikap makapagtrabaho matutustusan lang ang edukasyon mo, ikaw pa kaya? Ganti mo na lang din sa kanila yan. Hindi lang ikaw yung masaya syempre pati sila. Isipin mo rin na nababawi ang tulog, pero yung mga panahon, araw at oras na nawala lalo na ang grades, HINDI NA. Hindi to pananakot para sa mga darating sa kolehiyo kundi isang hamon na kung kaya namin, sigurado akong kaya niyo rin yan. Marami pa kayong pagdadaaanan maaaring mas matindi sa amin pwede ring mas malaki yung butas ng karayom na papasukin niyo.

Kaya para sa lahat ng naka survive sa HELLWEEK! Let's all scream "HELL YEAH!" at para sa mga tumulong, nagmalasakit at para sa mga professor sa likod ng tagumpay ngayong semester, SALAMAT SA INYONG LAHAT lalong lalo na sa gabay at pagpapala ng DIYOS sa bawat isa sa atin! Keep up the good work fellow students! Hey batchmates! Sabay-sabay tayong gagraduate ha! :">

(c) KATRIN JOY CIELO

www.facebook.com/kjcielo

09263809921

30th. Naudlot na pag-ibig

May mga bagay ka ba na hindi natapos? Mga bagay na naumpisahan at tinamad kang tapusin. Mga bagay na nasimulan ngunit di alam tapusin. Maaaring sa pagsulat, sa paggawa sa bahay, sa panliligaw, pagpasok sa skul, pagcelebrate ng kaarawan at maaaring hindi natapos na pag-ibig.


Minsan ang weird lang talaga ng buhay. Minsan makakatagpo ka ng taong mamahalin niyo ang isa't isa ng sobra sa huli maghihiwalay din naman kayo. Nakakapanghinayang, nakakapanlumo pero mahirap tanggapin ang katotohanan na tapos na kayo. Tapos na. Ibig sabihin, wala ng balikan pa, wala ng part 2 wala ng retake, walang replay at walang rewind. Pero mahirap tukuyin ang mga bagay na nagtapos na lamang bigla. Naalala ko ng makatext ko ang isa sa aking mga kababata, sinabi ko sakanya na ang galing ng mga lalaking magtago ng sikreto. I mean, iba ang mga pinapakita nila at kapag nakahiram ng tapang sa alak, kung anu anong kwento ang ilalabas. Sagot niya sa akin, ''ako nga hindi ko na sinasabi sa iba na may gf ako, kasi alam ko magbebreak din naman kami'', nakainom siya. Nakakatuwang isipin na tapos sya kung magsalita pero di niyo lang alam maraming tao sa mundong to ang may hindi natapos na pag-ibig.


Minsan kasi akala lang lang iba wala na, hindi na nila mahal, wala ng halaga sa kanila, kaya nilang mabuhay araw araw ng masaya ng wala sya. Pero sa huli ang sisi. Hindi napupunta ang pagsisisi sa unahan, laging nasa hulihan. Sabi nga samin ng IT HEAD ng school, kung may pagdedesisyunan kang mga bagay lagi mong iisipin ang consequences ng mga ito. Kaya bago mo tapusin ang lahat sa inyo siguraduhin mong wala ka ng kailangan pa, wala ka ng nararamdaman at siguraduhin mong pag iniwan mo siya hindi mo na sya babalikan pa. Kumbaga, kung magiging magkaibigan man kayo dapat wala ng something pa sa inyo. Kumbaga tapos na. Ending na pero hindi nga lang Happy.


Pero paano yan kapag nakita mo siya tapos tumibok uli ang puso mo na para bang hinahabol ng paghinga mo ang pagtibok nito. Yung tipong nagkaroon uli ng spark at naghugis puso ang mga mata mo sa pagtitig sakanya. Una, maaaring kaya lamang ito nangyari ay dahil nung nakita mo siya hindi mo lang alam yung gagawin mo kapag nakita ka rin niya. Pangalawa, prangkahan, may onting kurot pa rin sa kanya. Kumbaga, history repeats itself at naulit sa part na nainlove ka sa kanya.


Pero ano ang gagawin mo kung sa pagbabalik mo ay wala ka nang balikan? Tipong masaya na siya sa iba at parang wala ka na lang sa kanya at ang tanging nararamdaman niya sayo ay pagmamahal na lamang ng isang kaibigan. Masaya na siya at masaya na sila. Anong gagawin mo? Paguguluhin mo ba ang sitwasyon o ipaglalaban mo ang nararamdaman mo para sa kanya?


Paano naman kung sa pagbabalik mo ay pareho niyo narealized na mahal niyo ang isa't isa. Tipong oo meron syang mahal bago ikaw pero nalimutan niya yon dahil bumalik ang pagmamahal niya sayo tulad nung una. Ano gagawin mo? Magpaparaya ka ba at tatanggapin ang katotohanang hindi mo dapat guluhin ang relasyong nasa kalagayang maayos na o ipaglalaban nyo ang pagmamahalan niyo kahit na alam niyong pareho lang kayong makakasakit ng ibang tao.


Oo. Naudlot ang pag-ibig. Naudlot na pagmamahalan. Wala man lang clue, wala man lang hint kung saang banda kayo maguumpisa muli, kung kelan kayo dapat tumigil, kung kelan niyo dapat ipaglaban. Wala ng pag-asa, kung meron man, may masasaktan. Kung meron man, mahirap takasan. Anong magagawa mo? Nagmamahal ka lang. Nagmamahal ka lang at hindi mo alam kung kelan ka dapat magsimulang magmahal. Kung sino ang dapat at kung ano ang dapat. Dahil sa pag-ibig na kinapapalooban nito, walang trial and error, walang backout, walang double at lalong walang atrasan. Kung gagawin mo yun? Duwag ka.Basta ang alam ko lang, nagmahal ka, minahal ka, nagmahalan kayong isat isa pero naudlot lang.